Joris vindt inspiratie voor zijn kunstwerken via het simpelweg observeren van zijn omgeving. Door aandachtig te kijken naar de wereld om hem heen, beginnen de ideeën en associaties te borrelen in zijn hoofd en gaat hij hiermee experimenteren in zijn atelier en werkt verder met wat er ontstaat als hij het concept probeert uit te werken.  Dat is niet altijd zoals hij het bedacht heeft, maar dat maakt het net boeiend. Voor elk 'probleem' dat er ontstaat, heeft Joris wel een creatieve oplossing.

De trap met zicht op de glas in loodramen brengt ons naar het atelier van Joris. Hier gebeurt het dan: het bedenken, experimenteren, beoordelen, opschrijven, nieuwe manieren bedenken, opnieuw beginnen, en uiteindelijk het smelten van glas tot een of meerdere kunstwerken.  

Deze maand neem ik je mee in de wereld van Joris Messiaen, glasfusiekunstenaar en ook bekend als Glasaal&GlasaalMonnik Hij is als een ‘paling’, niet te pakken/vatten in één techniek in de glasfusie: hij werkt zowel 2D als 3D, hangend, staand of als installatie. Met transparant glas, gekleurd glas of ingekleurd glas. Deformeren, perforeren, zandstralen en combineren met andere technieken en/of materialen.

Heel vaak komt de inspiratie voor een werk 's nachts. Er ligt dus altijd een papier naast het bed van Christiane om ideeën op te schrijven. Het thema is altijd iets wat haar raakt of aangrijpt, zij het in negatieve of positieve zin.  Haar kunstwerken zijn steeds een vertaling van haar emoties en ervaringen.  Voor Christiane aan de uitwerking van een idee begint, moet ze het eerst helder hebben in haar hoofd en dan kan het experimenteren beginnen.

Tijdens mijn gesprek met Christiane, werd het mij al snel duidelijk dat elk kunstwerk wat Christiane maakt een verhaal vertelt. Zo wil Christiane het ook. Ze kan enkel kunstwerken maken over een thema dat haar raakt. Vandaag wil ik jullie vertellen over een werk dat nu terecht op een prominente plaats in haar living hangt. Het werd vernoemd naar song van de Britse Indie rockband The Editors  'No Sound but the Wind', 

Er is heel veel te vertellen over het werk van Christiane. Ze heeft al een fascinerende reis in de wereld van textielkunst achter de rug, en die reis duurt nu nog altijd verder, want Christiane onderschrijft als geen ander het motto 'levenslang leren'. Ik hoop ook dat door over haar innovatieve en expressieve werken werk te vertellen, ik kan duidelijk maken dat textiel terecht als een volwaardige kunsttak mag beschouwd worden. Ik vond het alvast een heel boeiend gesprek.

Adelheid vertelt ook nog over haar raampoëzie, wat ze heel dankbaar vindt om te doen. Zo verschenen er een aantal jaren geleden tijdens de Week van de Amateurkunsten bij de handelaars in Laarne overal gedichten op de ramen en ook in Oostende tijdens de 'Drawing Days' mocht Adelheid aan de slag.

Een jaar nadat Adelheid gedichten begon te schrijven, kreeg ze de behoefte om zich ook op andere manieren creatief te uiten. Ze wilde haar gedichten versterken met beelden zonder afhankelijk te zijn van andere kunstenaars. Zo startte ze met mixed media onder begeleiding van Elfie Kristiana. Elfie leerde haar technieken aan en deze creatieve therapie resulteerde in een eerste werkje. Adelheid ontdekte een nieuwe creativiteit in zichzelf en een bijkomende manier om met gevoelens om te gaan.

Deze maand heet Adelheid Dhondt jou welkom in haar wereld. Ze is in de eerste plaats woordkunstenaar, en waagt zich ook aan mixed media en fotografie om haar woorden een extra dimensie te geven.  Haar gedichten zijn tijdloos en zijn reflecties van haar innerlijke leven, gedachten en gevoelens en wij krijgen het voorrecht om te mogen meelezen met haar diepste zieleroerselen.  

In het atelier van Martine komt elk beeld of stuk aardewerk tot leven door een zorgvuldig proces van opbouwen. Het is een techniek die heel wat geduld vraagt en het geeft Martine de gelegenheid om intuïtief te werken als de klei niet reageert zoals ze had verwacht. Na de eerste bak volgt het glazuren, een kunst op zich. Martine gebruikt hiervoor steeds een borstel, zowel voor haar beelden als haar aardewerk.

Deze maand openen de deuren van het atelier van Martine Braeckman, keramiste. Haar artistieke reis begon in 1990 aan de Academie van Wetteren. Tekenen en schilderen waren niet haar ding, dus koos ze voor keramiek en ontdekte haar liefde voor de klei. Ze voltooide uiteindelijk 7 jaar aan de Academie, waar ze warme herinneringen aan overhoudt. Het klikte heel goed met de docent. Hij begreep wat er in haar hoofd zat en leerde haar om dit tastbaar te maken. Later volgde ze nog 10 jaar privélessen bij Jeanine Boerjan.

Er is alweer een maand voorbij en we nemen dit weekend afscheid van Frieda als kunstenaar van de maand.