Miranda wil dat haar werk gesprekken op gang brengt, dat kijkers hun eigen verhalen en ervaringen erin vinden, dat haar werk mensen raakt. Wanneer iemand zich echt aangetrokken voelt tot een schilderij en in een gesprek dieper ingaat op de emoties en gedachten die het oproept, schept dit een diepe verbondenheid. Voor haar is deze verbondenheid veel waardevoller dan de verkoop van een schilderij. Het gaat om het gevoel dat haar werk betekenis heeft en geeft en anderen inspireert om naar binnen te kijken.

Op de foto's zie je Miranda’s creatieve hoekjes. Ze heeft er een thuis, dat ze deelt met haar partner en zijn drumstel, en het andere is op de academie in Waasmunster, waar ze wekelijks naartoe gaat.  Het is een plek waar ideeën worden uitgebroed. Waar ze experimenteert met haar favoriete materialen:  olieverf en houtskool. En waar ze ook graag nieuwe technieken en invalshoeken probeert te ontdekken zoals met ecoline schilderen, airbrushen of de ruwe achterkant van een canvas gebruiken.

Miranda omschrijft haar werk als (sur)realistische afbeeldingen van haar favoriete thema's zoals natuur, muziek, mensen en emoties, liefst overgoten met een vleugje spiritualiteit en symboliek.

Ronny heeft het vermogen om sfeer te scheppen en emoties op te roepen. Maar hij integreert ook symboliek in zijn werken. In deze drie schilderijen, wil Ronny ons doen nadenken over vrijheid. Vrijheid lijkt vanzelfsprekend, maar is dat ook zo? Hoe vrij zijn we nog? Wordt onze vrijheid niet steeds meer ingeperkt? Hij vertelt het verhaal aan de hand van universele symbolen. En ook in deze schilderijen vind je de tegenstelling tussen kwetsbaarheid en kracht terug.

In het hoofd van Ronny  ontstaan voortdurend nieuwe ideeën. Hij maakt verbindingen tussen beelden en gebeurtenissen die zijn pad kruisen: het kan een foto zijn, een gesprek, een vorm in de wolken, een tekst, enz...  Ronny ziet het op zijn unieke manier en voegt alle elementen samen en schept met zijn borstel en verf een nieuwe wereld op het doek.

Ronny liet als kind al graag zijn fantasie de vrije loop. Dankzij een vriend van zijn ouders, een gepensioneerde beroepsmilitair maakte hij al op veertienjarige leeftijd kennis met olieverf. Zijn eerste werkjes waren nog eenvoudige, brave postkaartlandschappen, geschilderd op geperst karton. Geen bloemen of stillevens, want daar hield hij niet van.

Is het modern of hedendaags? Moderne kunst verwijst naar een specifieke historische periode tussen 1900 en 1960. Kunstenaars in deze periode experimenteerden met abstractie of benaderden een kunstwerk als een idee. Bekende modernisten zijn Wassily Kandinsky, Pablo Picasso, Jackson Pollock, Henri Matisse, Mark Rothko, Salvador Dali, en Vincent van Gogh. Belangrijke stromingen binnen de moderne kunst zijn onder andere het kubisme, futurisme, dadaïsme en surrealisme. 

Joris vindt inspiratie voor zijn kunstwerken via het simpelweg observeren van zijn omgeving. Door aandachtig te kijken naar de wereld om hem heen, beginnen de ideeën en associaties te borrelen in zijn hoofd en gaat hij hiermee aan de slag in zijn atelier. Hij werkt verder met wat er ontstaat als hij het concept probeert uit te werken.  Dat is niet altijd zoals hij het bedacht heeft, maar dat maakt het net boeiend. Voor elk 'probleem' dat er ontstaat, heeft Joris wel een creatieve oplossing.

De trap met zicht op de glas in loodramen brengt ons naar het atelier van Joris. Hier gebeurt het dan: het bedenken, experimenteren, beoordelen, opschrijven, nieuwe manieren bedenken, opnieuw beginnen, en uiteindelijk het smelten van glas tot een of meerdere kunstwerken.  

Deze maand neem ik je mee in de wereld van Joris Messiaen, glasfusiekunstenaar en ook bekend als Glasaal&GlasaalMonnik Hij is als een ‘paling’, niet te pakken/vatten in één techniek in de glasfusie: hij werkt zowel 2D als 3D, hangend, staand of als installatie. Met transparant glas, gekleurd glas of ingekleurd glas. Deformeren, perforeren, zandstralen en combineren met andere technieken en/of materialen.

Adelheid vertelt ook nog over haar raampoëzie, wat ze heel dankbaar vindt om te doen. Zo verschenen er een aantal jaren geleden tijdens de Week van de Amateurkunsten bij de handelaars in Laarne overal gedichten op de ramen en ook in Oostende tijdens de 'Drawing Days' mocht Adelheid aan de slag.

Een jaar nadat Adelheid gedichten begon te schrijven, kreeg ze de behoefte om zich ook op andere manieren creatief te uiten. Ze wilde haar gedichten versterken met beelden zonder afhankelijk te zijn van andere kunstenaars. Zo startte ze met mixed media onder begeleiding van Elfie Kristiana. Elfie leerde haar technieken aan en deze creatieve therapie resulteerde in een eerste werkje. Adelheid ontdekte een nieuwe creativiteit in zichzelf en een bijkomende manier om met gevoelens om te gaan.