Dhondt Adelheid

Als kind schreef ik al dagboeken vol, en oneindig veel brieven. Na mijn jeugd viel het schrijven echter stil. 

Het was er ineens terug, enkele jaren geleden, en bleek een belangrijke uitlaatklep, na enkele emotionele gebeurtenissen. Het leegde het hoofd, en heelde het hart, grotendeels.

Sindsdien ben ik blijven schrijven, soms uit noodzaak, soms gewoon, omdat het kan.

Met mijn teksten probeer ik te verwoorden wat meestal onuitspreekbaar is of blijft. De inspiratie komt van binnenuit, maar evengoed laat ik me leiden door iets wat mijn pad kruist : muziek, een foto, een verhaal, een ontmoeting...

Sinds kort volg ik creatieve workshops, om mijn teksten meer visueel te maken.

Lees ook het gedicht wat Adelheid schreef ter gelegenheid van de Glasfusie Tentoonstelling in 2022